Skład podatkowy

Skład podatkowy to miejsce określone w zezwoleniu, w którym wyroby akcyzowe są produkowane, magazynowane lub przeładowywane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Skład podatkowy to również miejsce, do którego wymienione wyroby są wprowadzane lub z którego są wyprowadzane w omawianej procedurze. W efekcie przemieszczanie wyrobów akcyzowych z użyciem składu podatkowego powoduje odroczenie płatności podatku akcyzowego ciążącego na wspomnianych wyrobach i przenosi ten obowiązek na okres, w którym wyroby opuszczają w/w skład w celu ich wprowadzenia do swobodnego obrotu.

Podejmując decyzję o otwarciu składu podatkowego, przedsiębiorca powinien dysponować stosownym miejscem, gdzie skład ma być prowadzony oraz odpowiednim zapleczem technicznym.
W rezultacie, przed wystąpieniem z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, przedsiębiorca powinien posiadać tytuł prawny do nieruchomości (np. prawo własności, umowę najmu bądź dzierżawy). Konieczne jest również posiadanie odpowiedniego wyposażenia technicznego, które umożliwi prowadzenie składu podatkowego w zakresie planowanych wyrobów akcyzowych. Mowa tutaj np. o zbiornikach produkcyjnych, magazynowych, wagach, mieszalnikach, nalewakach, itp.

Urządzenia wykorzystywane w ramach składu podatkowego stosowane do przeprowadzania kontroli celno-skarbowej powinny posiadać odpowiednie dokumenty legalizacyjne (np. z urzędów miar). Skład podatkowy powinien być również odpowiednio oznaczony przez umieszczenie tablicy zawierającej wyrazy "Skład podatkowy" oraz imię i nazwisko lub nazwę podmiotu prowadzącego skład podatkowy. Szczegółowe warunki techniczne dla składu podatkowego są opublikowane w przepisach wykonawczych.

Zezwolenie na skład podatkowy

Jak już wskazano wcześniej prowadzenie składu podatkowego wymaga uprzedniego uzyskania zezwolenia urzędu skarbowego. Zezwolenie takie wydaje naczelnik urzędu skarbowego właściwy – co do zasady – ze względu na położenie składu. Jeżeli podmiot ubiegający się o zezwolenie np. prowadzi już inny skład podatkowy lub posiada inne zezwolenie akcyzowe, właściwym do wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego będzie naczelnik urzędu skarbowego, na terenie którego podmiot ma siedzibę lub miejsce zamieszkania.

Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być wydane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony. Wniosek w tej sprawie ma postać formularza opublikowanego w zał. nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie zezwoleń na wykonywanie działalności w zakresie podatku akcyzowego.

Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające spełnienie przesłanek wymienionych w przepisach ustawowych. O w/w pozwolenie może bowiem ubiegać się podmiot, który:

prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji, przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym będących również własnością innych podmiotów;
jest podatnikiem podatku od towarów i usług;
jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe,
złoży zabezpieczenie akcyzowe, chyba, że zostanie zwolniony z obowiązku złożenia tego zabezpieczenia;
nie ma cofniętego, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadnego z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również koncesji lub zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, w zakresie wyrobów akcyzowych;
posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy.

Wniosek o wydanie zezwolenia oraz załączone do tego wniosku dokumenty stanowią zgłoszenie do urzędowego sprawdzenia, o którym mowa w ustawie o Krajowej Administracji Skarbowej. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego może być bowiem udzielone po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia. W rezultacie do wniosku o wydanie w/w zezwolenia powinny być załączone również dokumenty mające znaczenie dla przeprowadzania kontroli celno-skarbowej wymagane do przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia.

Uzyskaj zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego

Dodatkowe wymogi w przypadku obrotu z zagranica paliwami silnikowymi

Warunkiem dokonania przez podmiot prowadzący skład podatkowy nabycia wewnątrzwspólnotowego paliw silnikowych, których wytwarzanie lub którymi obrót wymaga uzyskania koncesji, na rzecz innego podmiotu, jest posiadanie przez ten podmiot koncesji na obrót paliwami z zagranicą, posiadanie siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju albo oddziału (w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego) oraz nabycie paliw na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium kraju. Ponadto podmiot, dla którego nabywane są paliwa, musi być właścicielem nabywanych paliw oraz musi przekazać podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy numer identyfikacji podatkowej poprzedzony kodem PL, użyty na potrzeby podatku od towarów i usług.

Podmiot prowadzący skład podatkowy w terminie 3 dni po upływie miesiąca, informuje Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych i Ministerstwo Finansów o podmiotach, na rzecz których dokonał w tym miesiącu nabyć wewnątrzwspólnotowych ww. paliw silnikowych, oraz o nabytych paliwach.

Ww. informacja, powinna zawierać w szczególności: imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres miejsca zamieszkania lub siedziby podmiotu, a w przypadku przedsiębiorcy zagranicznego również nazwę i adres oddziału, numer identyfikacji podatkowej (NIP) poprzedzony kodem PL, a także określenie rodzaju, kodu CN i ilości nabytego paliwa.

Uwaga! Podmiot prowadzący skład podatkowy i dokonujący ww. nabycia wewnątrzwspólnotowego na rzecz innego podmiotu jest też płatnikiem podatku VAT od sprowadzanego paliwa. W rezultacie jest zobowiązany do odprowadzenia wspomnianego podatku i jego rozliczania w deklaracji VAT-14. Deklaracje składa się do urzędu skarbowego w terminie 5 dni po upływie miesiąca, w którym powstał obowiązek zapłaty (wprowadzenie do składu podatkowego).

Ewidencje podatkowe

Nie można zapominać, że prowadzenie składu podatkowego – w zależności od zakresu prowadzonej działalności – wymaga również prowadzenia stosownych ewidencji, ksiąg kontroli oraz innych dokumentacji.

Podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych, której odrębne części stanowią zestawienia danych dotyczące m.in. wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych nieobjętych procedurą zawieszenia pobory akcyzy, w tym wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy lub objętych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, wyrobów energetycznych o różnych statusach akcyzowych magazynowanych w jednym zbiorniku, wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą. Ewidencja powinna umożliwić też ustalenie ilości wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, określenie dat wprowadzenia wyrobów do składu podatkowego jak i ich wyprowadzenia a także dane dotyczące ewentualnego właściciela w/w wyrobów innego niż podmiot prowadzący skład podatkowy.

Ewidencja powinna być prowadzona w sposób ciągły, umożliwiający identyfikację przeprowadzonych operacji gospodarczych, w szczególności czynności produkcyjnych lub związanych z obrotem wyrobami akcyzowymi oraz stanów zapasów tych wyrobów.

Wpisów do ewidencji dokonuje się bezpośrednio po zakończeniu czynności podlegającej wpisaniu, nie później jednak niż następnego dnia roboczego.
Ewidencje i inne dokumentacje mogą być prowadzone w formie pisemnej lub elektronicznej. W przypadku ewidencji w formie papierowej karty tej ewidencji powinny być przeszyte, ponumerowane i opatrzone pieczęcią podmiotu prowadzącego skład podatkowy. Przeszycie kart powinno być opatrzone plombą właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego. Wspomniane ewidencje mogą też zostać zastąpione dokumentacją prowadzoną na podstawie przepisów prawa podatkowego innych niż przepisy o akcyzie, albo na podstawie przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że dokumentacja ta zawiera wszystkie dane wymagane dla danej ewidencji.

Zabezpieczenie akcyzowe

Prowadzenie składu podatkowego wymaga również złożenia i utrzymywania generalnego zabezpieczenia akcyzowego. Zabezpieczenie to jest obciążane w momencie przyjęcia lub wyprodukowania wyrobów akcyzowych, a zwalniane - gdy wyroby te opuszczają skład podatkowy. Zabezpieczenie musi zawsze pokrywać wysokość potencjalnej akcyzy. Aby dobrze gospodarować zabezpieczeniem, możesz wystąpić o zgodę na samodzielne saldowanie zabezpieczenia.

Niezależnie od powyższego właściwy naczelnik urzędu skarbowego może zwolnić cię z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli spełniasz następujące warunki:

ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju;
stosuje procedurę zawieszenia poboru akcyzy co najmniej od roku;
jego sytuacja finansowa i posiadany majątek zapewniają wywiązywanie się z zobowiązań podatkowych oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej;
nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, opłaty paliwowej składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe;
zobowiązał się do zapłacenia, na pierwsze pisemne żądanie właściwego naczelnika urzędu skarbowego, kwoty akcyzy oraz kwoty opłaty paliwowej przypadających do zapłaty z tytułu powstania zobowiązania podatkowego oraz obowiązku zapłaty opłaty paliwowej

Zwolnienie jest udzielane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 2 lata, w drodze decyzji, na pisemny wniosek zainteresowanego podmiotu. Na pisemny wniosek zwolnionego podmiotu zwolnienie to może być przedłużone, w drodze decyzji, na kolejne okresy nie dłuższe niż 2 lata. W celu wydania w/w zezwolenia należy sporządzić wniosek na wzorze zamieszczonym w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 2014 r. w sprawie zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.

W przypadku złożenia przez podmiot zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego wniosku o przedłużenie tego zwolnienia nie później niż 3 miesiące przed upływem terminu, na jaki zwolnienie zostało udzielone, zwolnienie to stosuje się do dnia doręczenia temu podmiotowi decyzji właściwego naczelnika urzędu skarbowego w sprawie przedłużenia albo odmowy przedłużenia zwolnienia, nie dłużej jednak niż przez 90 dni od dnia, w którym upływa termin, na jaki zwolnienie zostało udzielone

Kolejnym wariantem dotyczącym zabezpieczenia jest zgoda na złożenie zabezpieczenia w formie ryczałtu. Wynosi ono wówczas 30% (dla gorzelni jest to nawet 15%) wysokości zabezpieczenia generalnego. Wniosek o taką zgodę został zamieszczony jako załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych.

Urzędowe sprawdzenie

W ramach urzędowego sprawdzenia przeprowadzanego przed wydaniem lub zmianą zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego właściwy naczelnik urzędu celno-skarbowego wykonuje czynności w celu ustalenia, czy w miejscu prowadzenia działalności podlegającej kontroli celno-skarbowej są zapewnione warunki i środki do sprawnego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, jak również, czy miejsce prowadzenia składu podatkowego spełnia warunki określone w przepisach o podatku akcyzowym.

W konsekwencji zainteresowany podmiot wraz z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego przesyła naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dokumentację składającą się na urzędowe sprawdzenie, która powinna zawierać:

plan składu podatkowego zawierający jego powierzchnię, z wyszczególnieniem miejsca produkcji, magazynowania, przeładowywania, wprowadzania, wyprowadzania i zużycia wyrobów akcyzowych objętych zezwoleniem;
wykaz miejsc z wyszczególnieniem lokalizacji produkcji, magazynowania, przeładowywania, wprowadzania, wyprowadzania i zużycia wyrobów akcyzowych objętych zezwoleniem, zawierający nazwy i numerację znajdujących się w tych miejscach pomieszczeń, urządzeń i naczyń służących do wykonywania czynności podlegających kontroli celno-skarbowej;
opis zabezpieczeń technicznych, w szczególności elektronicznych, gwarantujących nienaruszalność i niezmienialność znajdujących się w składzie podatkowym wyrobów akcyzowych;
wykaz legalizowanych przyrządów pomiarowych z podaniem zakresu ich użytkowania oraz pozostałego wyposażenia stosowanego do przeprowadzania kontroli celno-skarbowej wyrobów akcyzowych;
skrócony opis procesu technologicznego, sposobu magazynowania, przeładowywania, wprowadzania, wyprowadzania i zużycia wyrobów akcyzowych oraz instrukcje wewnętrznego obiegu dokumentacji dotyczącej tych czynności i przeprowadzania inwentaryzacji wyrobów akcyzowych, a w przypadku prowadzenia dokumentacji w postaci elektronicznej – instrukcja obsługi programu komputerowego;
wykaz pozostałego wyposażenia używanego do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym do wykonywania prac magazynowych oraz przeładunkowych;
dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy;
dokumenty wymagane na podstawie przepisów odrębnych, związane z wykonywaną działalnością podlegającą kontroli celno-skarbowej, w szczególności koncesje lub zezwolenia, zaświadczenia o dokonaniu wpisu do rejestru działalności regulowanej, zaświadczenia o dokonaniu wpisu do właściwych rejestrów;
wykaz obejmujący imiona i nazwiska upoważnionych przez podmiot osób odpowiedzialnych za wykonywanie powierzonych im obowiązków w zakresie objętym kontrolą celno-skarbową.

Z urzędowego sprawdzenia sporządza się protokół, który wraz z w/w zgłoszeniem oraz dokumentacją dotyczącą działalności podlegającej kontroli, stanowią akta weryfikacyjne, które zatwierdza naczelnik urzędu celno-skarbowego. Więcej na ten temat w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie urzędowego sprawdzenia, w szczególności w zakresie przeprowadzania urzędowego sprawdzenia, postaci akt weryfikacyjnych, powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celno-skarbowego o zmianie danych lub dokumentów.