Nabywając określony środek trwały przedsiębiorca jest zobowiązany poprawnie określić jego wartość początkową. Przy tym musi pamiętać, aby uwzględnić wszystkie elementy składające się na wartość środka, a więc powinien ująć takie elementy jak:
- cena jego zakupu,
- koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych,
- opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji.
Cenę nabycia podatnik powinien pomniejszyć z kolei o podatek od towarów i usług (chyba że na podstawie odrębnych przepisów podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony).
Wydatki poniesione na nabycie środka trwałego o wartości poniżej 10.000 zł przedsiębiorca może:
- uznać jako koszty uzyskania przychodów - bez amortyzacji i dokonywania odpisów amortyzacyjnych
- zamortyzować jednorazowo
W przypadku rozliczenia nabycia jako koszt uzyskania przychodu nie ma też przymusu aby takie towary wprowadzać do ewidencji środków trwałych W przypadku osób fizycznych prowadzących działalność i spółek osobowych (za wyjątkiem spółki komandytowo akcyjnej) takiej ewidencji nie trzeba prowadzić nawet, gdy przedsiębiorca zamierza używać środka trwałego dłużej niż rok.
Wydłużenie okresu używalności
Jeżeli zaś przedsiębiorcy nabędą lub wytworzą we własnym zakresie składniki majątku o wartości początkowej przekraczającej 10.000 zł, i ze względu na przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, przedsiębiorcy są obowiązani, w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:
- zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych i wpisać je do ewidencji w cenie nabycia albo koszcie wytworzenia;
- zmniejszyć koszty uzyskania przychodów (podnieś zatem dochód) o różnicę między ceną nabycia a kwotą odpisów amortyzacyjnych, przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych,
- stosować stawki amortyzacji, w całym okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych;
- w terminie do 20 dnia tego miesiąca, wpłacić do urzędu skarbowego podatek oraz kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok niematerialnych i prawnych.
Podstawy prawne:
- art. 22c-f i 23 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
- art. 16c-f i 16 ust.1 pkt.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych