Serwis informacyjno-usługowy dla przedsiębiorcy

Samochody ciężarowe w firmie

Samochody ciężarowe oznaczają głównie samochody o masie powyżej 3,5 tony przeznaczone do przewozu towarów  lub osób w liczbie 10 i powyżej. Jednakże pod kątem podatkowym w segmencie tym znajdują się też samochody o niższej masie w tym odpowiednio dostosowane samochody wielofunkcyjne typu SUV oraz pic-up-y. O takim zaklasyfikowaniu w/w aut decydują głównie wyniki badań diagnostycznych, zapisy w dokumentach rejestracyjnych czy treść świadectw homologacyjnych. W 2014 r. pomiędzy 1 stycznia a 1 kwietnia tego roku, na gruncie podatkowym, do segmentu tych aut dołączyły samochody osobowe z kratką o określonej ładowności potwierdzonej  świadectwem homologacji. Obecnie zaś w/w rozwiązanie zostały zniesione i o zaliczeniu do grupy samochodów ciężarowych decyduje masa auta (powyżej 3,5 t), ładowność (przewóz powyżej 10 osób) oraz inne kryteria (konstrukcja lub przeznaczenie) wymienione na zasadzie wyjątku w definicji zamieszczonej w art. 5 a pkt 19 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 4 a pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W zakresie bilansowym

Ciężarowy tabor samochodowy korzysta w firmie z wielu przywilejów podatkowych. W zakresie bowiem rozliczenia kosztów ich nabycia jest on objęty wszystkimi metodami amortyzacji. Może też być amortyzowany wg indywidualnych stawek, jak i jednorazowo, czy też w sposób przyśpieszony. Jego amortyzacja nie jest też w żaden sposób ograniczona kwotowo. Jednocześnie bieżące wydatki związane z eksploatacją w/w aut są wliczane w koszty uzyskania przychodu. W efekcie wpływają one na obniżenie  wymagalnych podatków. W/w tabor jako środki transportu o dużej żywotności stanowią środki trwałe firmy i powinny być ujęte w ewidencji tych środków.

Na gruncie podatku VAT

Również w tym obszarze podatkowym samochody inne niż osobowe (aczkolwiek podział na te grupy pojazdów w ustawie VAT jest umowny) podlegają pełnej neutralności podatkowej. Podatek VAT bowiem jest odliczany przy ich zakupie jak i od wszystkich wydatków związanych z ich używaniem na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W efekcie odliczenie dotyczy zarówno paliwa napędowego, jak i wszystkich pozostałych kosztów obejmujących naprawy, serwisowanie, usuwanie szkód czy też ubezpieczenie. Oczywiście podkreślić trzeba, że w/w tryb odliczeń dotyczy tylko takich podmiotów, którzy są czynnymi podatnikami podatku VAT.

Podatek akcyzowy

Samochody ciężarowe i specjalistyczne nie podlegają podatkowi akcyzowemu. Niemniej dla potrzeb w/w obowiązku podatkowego konieczne jest posiłkowanie się notami wyjaśniającymi do Taryfy celnej, które to w zakresie ich klasyfikacji, odmiennie niż pozostałe przepisy, nakazują  zaszeregowanie niektórych aut wielofunkcyjnych do segmentu samochodów osobowych. W rezultacie takie auta jak SUV, pic-up z podwójną kabiną czy pojazd kempingowy mimo ich rejestrowania jako samochody ciężarowe, w zakresie podatku akcyzowego są traktowane jako osobowe i przy ich zakupie, imporcie lub nabyciu wewnątrzwspólnotowym rodzi się obowiązek uiszczenia w/w podatku.

Podatek od środków transportu

Tą powinnością zostały objęte następujące pojazdy :

  • samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony
  • ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą
  • przyczepy i naczepy, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego

Jak wynika z w/w katalogu podatek dotyczy tylko samochodów do przewozu towarów lub przyczep albo naczep. Nie obejmuje zatem pozostałego sprzętu w tym floty samochodów specjalistycznych. Obowiązek w tym zakresie spoczywa na:

  • osobach fizycznych i osobach prawnych będących właścicielami środków transportowych
  • jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, na które środek transportowy jest zarejestrowany
  • posiadaczach środków transportowych zarejestrowanych na terytorium Polski jako powierzone przez zagraniczną osobę fizyczną lub prawną podmiotowi polskiemu.

Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia następującego po miesiącu, w którym pojazd został zarejestrowany lub nabyty (jeżeli nie wymaga rejestracji) i ustaje z końcem miesiąca w którym go wyrejestrowano. Jako podstawy do obciążeniem w/w podatkiem nie przyjmuje się rejestracji czasowej auta.

Rozliczenie podatku odbywa się  w układzie rocznym poprzez złożenie deklaracji DT-1.
Termin na wykonanie tej czynności upływa 15 lutego każdego roku za rok bieżący i w tym terminie należy wpłacić co najmniej pierwsza ratę. Ratę drugą płaci się do 15 września danego roku. Deklaracje składa się, a w/w podatek płaci się na rzecz wójta (burmistrza, prezydenta miasta) gminy, na której terenie znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika.

Zgłoś środki transportowe do opodatkowania


Podstawa prawna:

Czy ta strona była przydatna?