Ograniczenia emisyjne dla poszczególnych rodzajów produkcji i instalacji przedstawiają się następująco:
Stacjonarne urządzenia spalające paliwo
Standardy emisyjne ustala się dla stacjonarnych urządzeń technicznych, w których następuje proces spalania paliw w celu wytworzenia wyłącznie energii, o nominalnej mocy cieplnej nie mniejszej niż 1 MW innych niż źródła, w których produkty spalania są wykorzystywane bezpośrednio w procesach wytwórczych, w tym w szczególności:
- źródła, w których produkty spalania są wykorzystywane do ogrzewania, suszenia lub innej obróbki przedmiotów lub materiałów,
- źródła wtórnego spalania przeznaczone do oczyszczania gazów odlotowych poprzez spalanie, nieeksploatowane jako niezależne źródła spalania paliw,
- źródła do regeneracji katalizatorów w krakowaniu katalitycznym,
- źródła do konwersji siarkowodoru w siarkę,
- reaktory używane w przemyśle chemicznym,
- źródła do opalania baterii koksowniczych,
- nagrzewnice Cowpera;
- stosowane do napędu instalacji silniki Diesla, silniki benzynowe lub gazowe,
- kotły odzysknicowe w instalacjach do produkcji masy celulozowej;
- źródła, w których są spalane lub współspalane odpady stałe inne niż biomasa lub odpady płynne.
W/w standardy dotyczą głównie ciepłowni i elektrociepłowni oraz kopalni, zaś parametryzacji w ramach w/w standardów poddaje się zawartość w gazach odlotowych takich czynników jak: dwutlenek siarki, tlenek azotu oraz poziom pyłu. Pod uwagę bierze się też moc cieplną urządzenia oraz czas jego pracy.
Instalacje i urządzenia spalania lub współspalania odpadów
Standardy emisyjne określa się dla instalacji i urządzeń spalania lub współspalania odpadów innych niż instalacje i urządzenia:
- w których są spalane lub współspalane wyłącznie następujące odpady:
- stanowiące biomasę,
- promieniotwórcze,
- zwłoki zwierzęce, które są unieszkodliwiane zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
- pochodzące z poszukiwań i eksploatacji zasobów ropy naftowej i gazu ziemnego na platformach wydobywczych oraz spalane na tych platformach;
- doświadczalne wykorzystywane do prac badawczo-rozwojowych, prac naukowych i prób mających na celu usprawnienie procesu spalania, przerabiających mniej niż 50 Mg odpadów rocznie;
- do spalania gazów uzyskanych w wyniku zgazowania lub pirolizy odpadów, które są oczyszczone w stopniu gwarantującym,,że ich spalanie nie może spowodować emisji większych niż w wyniku spalania gazu ziemnego.
Standardy emisyjne dla instalacji i urządzeń spalania odpadów określa załącznik nr 7 do Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów
Z kolei standardy emisyjne dla instalacji i urządzeń współspalania odpadów określa załącznik nr 8 do w/w rozporządzenia.
Proces spalania lub współspalania odpadów nie może być kontynuowany przez okres przekraczający cztery
godziny, w przypadku gdy przekraczane są standardy emisyjne. Z kolei gazy odlotowe z instalacji i urządzeń spalania lub współspalania odpadów wprowadza się do powietrza w sposób kontrolowany, przez komin, którego wysokość jest ustalana w taki sposób, aby chronić zdrowie ludzi i środowisko.
Azbest
Standardy emisyjne ustala się dla instalacji do przetwarzania azbestu lub produktów zawierających azbest, jeżeli ilość surowego azbestu zużywana w tych procesach przekracza 100 kg na rok. Standard emisyjny azbestu wprowadzanego do powietrza emitorem wynosi 0,1 mg/m3.
Standard emisyjny pyłu wprowadzanego do powietrza emitorem wynosi 0,1 mg/m3, jeżeli nie jest oznaczana ilość azbestu w pyle.
Dwutlenek tytanu
Standardy emisyjne ustala się dla instalacji do produkcji dwutlenku tytanu w przypadku stosowania reakcji sulfatyzacji lub chlorowania. Obejmują one emisje pyłu i związku siarki w przypadku stosowania reakcji sulfatyzacji. W przypadku stosowania reakcji chlorowania do produkcji dwutlenku tytanu standard emisyjny dotyczy chloru gazowego. Szczegółowe normy w Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 1 marca 2018 r. w sprawie standardów emisyjnych dla niektórych rodzajów instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów
Pozostałe procesy w których używa się rozpuszczalników organicznych
Progi emisji rozpuszczalników organicznych obejmują następujące sfery działalności:
- Nakładanie spoiwa - proces, w którym spoiwo jest nakładane na powierzchnię,
- Powlekanie - proces, w którym następuje jednorazowe lub wielokrotne nałożenie powłoki na:
- nowe pojazdy: samochody osobowe kategorii M11 samochody dostawcze kategorii N1, N2 i N31 autobusy kategorii N2 i N31 przyczepy
- powierzchnie samolotów, statków, pociągów, ciągników lub maszyn rolniczych, przyczep do ciągników rolniczych,
- powierzchnie drewniane i drewnopochodne,
- tkaniny, włókna oraz powierzchnie folii i papieru,
- skórę.
- Powlekanie zwijanych metali walcowanych - proces, w którym produkty walcowane w zwojach: stal, stal nierdzewną, stal powlekaną, stopy miedzi lub taśmę aluminiową powleka się w sposób ciągły powłoką foliową lub laminowaną;
- Czyszczenie na sucho - proces przemysłowy lub komercyjny, prowadzony w instalacji do czyszczenia odzieży, mebli i podobnych towarów konsumenckich, z wyjątkiem ręcznego usuwania brudu i plam w przemyśle tekstylnym i odzieżowym;
- Produkcja obuwia - proces produkcyjny, w którym wytwarza się kompletne obuwie lub jego części;
- Produkcja mieszanin powlekających, lakierów, farb drukarskich lub spoiw - proces, w którym następuje wytwarzanie wskazanych wyżej produktów końcowych, a także produktów pośrednich, jeżeli są wytwarzane w tym samym zakładzie, drogą mieszania pigmentów, żywic i materiałów adhezyjnych z rozpuszczalnikiem organicznym lub z innym nośnikiem, w tym dyspersja i dyspersja wstępna, regulacja lepkości i odcienia barwy oraz operacje napełniania pojemników produktem końcowym;
- Wytwarzanie produktów farmaceutycznych ;
- Drukarstwo - proces polegający na reprodukowaniu tekstu lub obrazów, w którym przenosi się farbę drukarską na powierzchnie dowolnego rodzaju, z zastosowaniem nośnika obrazu;
- Przeróbka gumy;
- Czyszczenie powierzchni produktów - proces polegający na stosowaniu rozpuszczalników organicznych w celu usunięcia zanieczyszczeń z powierzchni produktów, łącznie z odtłuszczaniem, z wyjątkiem czyszczenia na sucho;
- Wytłaczanie oleju roślinnego lub tłuszczu zwierzęcego oraz rafinowanie oleju;
- Powlekanie drutu nawojowego;
- Impregnowanie drewna lub wyrobów drewnopochodnych;
- Laminowanie drewna i tworzyw sztucznych – proces polegający na sklejaniu drewna lub tworzywa sztucznego w celu wyprodukowania laminatów
Standardy emisyjne określa się dla instalacji wykorzystywanych w w/w procesach gdy zdolność produkcyjna wymaga dla danego procesu zużycia lotnych związków organicznych ( LZO) określonych w załączniku nr 10 do rozporządzenia.
Standardy emisyjne LZO określa wspomniany powyżej załącznik nr 10 do rozporządzenia.
Podstawa prawna:
Czy ta strona była przydatna?