Serwis informacyjno-usługowy dla przedsiębiorcy

Uznawanie kwalifikacji polskiego elektryka

Polski elektryk z tytułem: „Mistrz instalacyjny posiadający uprawnienia budowlane w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych” może wystąpić o uznanie kwalifikacji w kraju członkowskim Unii Europejskiej (UE) lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Zobacz, jakie zasady obowiązują w Norwegii i Islandii.

Polski elektryk w Norwegii

Uznanie kwalifikacji polskiego elektryka można otrzymać w Norwegii, która nie jest członkiem Unii Europejskiej, jednak jest członkiem Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Polskiej kwalifikacji „Mistrz instalacyjny posiadający uprawnienia budowlane w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych” odpowiada norweska kwalifikacja „Elektriker”.

Instytucją odpowiedzialną za uznawanie kwalifikacji elektryka w Norwegii jest Direktoratet for samfunnssikkerhet og beredskap (DSB).

Sprawdź w unijnej bazie zawodów regulowanych.

Polski elektryk, który chce podjąć pracę w zawodzie, powinien przesłać do DSB wniosek, na którego podstawie zostaną ocenione jego kwalifikacje i doświadczenie zawodowe zdobyte w Polsce. Jeśli kwalifikacje i doświadczenie zawodowe różnią się znacząco od wymagań stawianych norweskim elektrykom, DSB może skierować wnioskującego na staż adaptacyjny lub test umiejętności.

Ważne! Norwegia stosuje różne kryteria w przypadku uznania kwalifikacji elektryka i elektryka, który chce wykonywać swój zawód w ramach własnej działalności gospodarczej.

DSB wymaga odrębnego zestawu dokumentów od elektryków specjalistów (electrical skilled worker) oraz wykonawców instalacji elektrycznych (electrical installations contractor).

Uznawanie kwalifikacji elektryka specjalisty

DSB prześle informacje dotyczące zestawu dokumentów wymaganych od danego specjalisty. Wszystkie dokumenty powinny być przetłumaczone (tłumaczenie przysięgłe) na język norweski lub angielski. Kopie dokumentów powinny być poświadczone za zgodność z oryginałem przez notariusza. DSB wskazuje, że umiejętność mówienia, czytania i rozumienia jednego z języków nordyckich lub przynajmniej języka angielskiego jest dużym atutem osoby wnioskującej o uznanie kwalifikacji.

Dokumenty, o których przesłanie zazwyczaj prosi DSB:

  • CV (zawierające informacje o edukacji i doświadczeniu zawodowym)
  • kopia informacji o treści i przebiegu nauki zawodu
  • kopia certyfikatu poświadczającego uprawnienia elektryka specjalisty
  • kopia certyfikatu poświadczającego uprawnienia do wykonywania zawodu elektryka
  • kopia listu polecającego od obecnego lub poprzedniego pracodawcy, zawierająca informacje o doświadczeniu praktycznym w zawodzie (zdobytym po uzyskaniu uprawnień do wykonywania zawodu)
  • kopia paszportu.

Uznawanie kwalifikacji wykonawcy instalacji elektrycznych

W Norwegii tylko wykonawcy instalacji elektrycznych posiadający odpowiednie pozwolenie mogą zatrudniać elektryków specjalistów w swoich firmach. Aby wystąpić o uznanie uprawnień wykonawcy instalacji elektrycznych w Norwegii, należy przesłać do DSB pisemny wniosek w formie listu.

W odpowiedzi DSB prześle informacje dotyczące wymaganych dokumentów. Wszystkie dokumenty powinny być przetłumaczone (tłumaczenie przysięgłe) na język norweski lub angielski. DSB wskazuje, że umiejętność mówienia, czytania i rozumienia jednego z języków nordyckich lub przynajmniej języka angielskiego jest dużym atutem osoby składającej aplikację.

Dokumenty wymagane zazwyczaj przez DSB w przypadku uznawania kwalifikacji wykonawcy instalacji elektrycznych:

  • CV
  • kopie treści i przebiegu studiów wyższych przygotowujących do wykonywania zawodu
  • kopie certyfikatu poświadczającego uprawnienia wykonawcy instalacji elektrycznych
  • kopie listu polecającego od obecnego lub poprzedniego pracodawcy – list powinien odnosić się do co najmniej dwóch lat doświadczenia w wykonywaniu zawodu wykonawca instalacji elektrycznych oraz dwóch lat doświadczenia zawodowego jako elektryk
  • kopia paszportu.

Uwaga! Za uznawanie kwalifikacji elektryka na łodziach i statkach morskich odpowiedzialna jest odrębna instytucja – Sjøfartsdirektoratet.

Polski elektryk w Islandii

Odpowiednikiem polskiej kwalifikacji: „Mistrz instalacyjny posiadający uprawnienia budowlane w zakresie sieci, instalacji i urządzeń elektrycznych i elektroenergetycznych” jest islandzki „Rafvirkjun”.

Instytucją odpowiedzialną za uznanie kwalifikacji zagranicznych w islandzkim sektorze przemysłu jest Ministerstwo Szkół Wyższych, Przemysłu i Innowacji, które oddelegowało to zadanie do władz lokalnych.

Sprawdź w unijnej bazie zawodów regulowanych.

W przypadku braku przeciwwskazań do uznania kwalifikacji i spełniania przez aplikującego wszystkich przesłanek wskazanych przez prawo, decyzję o uznaniu kwalifikacji może podjąć władza lokalna. W przypadku wniosku, który budzi wątpliwości, Ministerstwo może przekazać sprawę do decyzji Ministerstwa Edukacji, które podejmuje ostateczną decyzję w sprawie uznania kwalifikacji.

Procedura

Polski elektryk starający się o uznanie kwalifikacji powinien przygotować następujące dokumenty:

  • kopia świadectwa ukończenia szkoły wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język angielski lub jeden z języków skandynawskich
  • transkrypt przedmiotów szkolnych, obejmujący długość nauki w ramach poszczególnych przedmiotów wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język angielski lub jeden z języków skandynawskich
  • zaświadczenie o praktyce zawodowej, jeśli była częścią programu szkolnego wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język angielski lub jeden z języków skandynawskich
  • zaświadczenia o doświadczeniu zawodowym wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język angielski lub jeden z języków skandynawskich
  • certyfikaty poświadczające uprawnienia zawodowe wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język angielski lub jeden z języków skandynawskich.

Wniosek o uznanie kwalifikacji powinien być złożony, zanim polski elektryk rozpocznie pracę w Islandii. Wniosek może być złożony przez firmę zatrudniającą elektryka lub przez samego elektryka.

Portal nadzorowany jest przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii. Partnerzy projektu: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Poznański Instytut Technologiczny, Krajowa Izba Gospodarcza. Projekt jest współfinansowany z Programu Polska Cyfrowa ze środków Unii Europejskiej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i jest kontynuacją projektu pt.: "Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej" finansowanego z Programu Innowacyjna Gospodarka oraz projektu "Uproszczenie i elektronizacja procedur" finansowanego z Programu Kapitał Ludzki.

Artykuły zamieszczone w serwisie GOV.PL, w których nie podajemy żadnych dodatkowych informacji na temat praw autorskich, należą do informacji publicznych i udostępniamy je bezpłatnie. Korzystanie z nich, niezależnie od celu i sposobu korzystania, nie wymaga zgody Ministerstwa. Dostępne są w ramach licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 3.0 Polska. Serwis Biznes.gov.pl używa plików cookies. Kontynuując przeglądanie naszej witryny bez zmiany ustawień przeglądarki, wyrażasz zgodę na użycie plików cookie. Zawsze możesz zmienić ustawienia przeglądarki i zablokować te pliki.