Serwis informacyjno-usługowy dla przedsiębiorcy

Indywidualne zezwolenie dewizowe

Uzyskanie indywidualnego zezwolenia dewizowego w celu odstąpienia od ograniczeń i obowiązków określonych ustawą, w zakresie których nie zostało udzielone ogólne zezwolenie dewizowe.

Jak załatwić sprawę

Sprawę można załatwić:

  • podczas wizyty w urzędzie
  • listownie

Co powinieneś wiedzieć i kto może skorzystać z usługi

Ustawa wprowadza reglamentację dewizową - tj. uzależnienie możliwości wykonania pewnych czynności od posiadania odpowiedniego indywidualnego zezwolenia dewizowego.

Przewidziane ustawą ograniczenia w zakresie obrotu dewizowego dotyczą obrotu z tzw. krajami trzecimi, tj. niebędącymi państwami członkowskimi UE oraz nienależącymi do EOG i OECD. Zakres przedmiotowy tych ograniczeń obejmuje w szczególności następujące obszary:

  • transfer środków płatniczych na działalność gospodarczą w tym nabywanie nieruchomości,
  • obrót papierami wartościowymi o terminie wykupu krótszym niż rok,
  • obrót wierzytelnościami,
  • otwieranie rachunków.

Wprowadzone ustawą ograniczenia i obowiązki mogą być znoszone w drodze udzielania zezwoleń dewizowych: ogólnych lub indywidualnych.

Ogólne zezwolenia dewizowe

Ogólne zezwolenia dewizowe zawarte są w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 20 kwietnia 2009 r. w sprawie ogólnych zezwoleń dewizowych i dotyczą w szczególności ułatwień w obrocie dewizowym z krajami BIT (Bilateral Investment Treaties) tj. z krajami, z którymi RP wiążą umowy o wzajemnym popieraniu i ochronie inwestycji, a które nie należą do UE, ani do EOG, czy też do OECD. Na równi z krajami BIT traktuje się kraje trzecie, z którymi Wspólnoty Europejskie i ich Państwa Członkowskie zawarły wiążące Rzeczpospolitą Polską umowy o partnerstwie i współpracy, umowy o stowarzyszeniu lub inne podobne umowy, zawierające postanowienie zobowiązujące do zapewnienia swobody przepływu kapitału w zakresie związanym z dokonywaniem inwestycji bezpośrednich, likwidacją tych inwestycji oraz transferem uzyskanych z nich przychodów.

Indywidualne zezwolenia dewizowe

Indywidualne zezwolenia dewizowe umożliwiają odstąpienie od ograniczeń i obowiązków określonych ustawą, w zakresie których nie zostało udzielone ogólne zezwolenie dewizowe. Ograniczeniami tymi są:

1) wywóz, wysyłanie oraz przekazywanie przez rezydentów do krajów trzecich krajowych lub zagranicznych środków płatniczych, z przeznaczeniem na podjęcie lub rozszerzenie w tych krajach działalności gospodarczej, w tym na nabycie nieruchomości na potrzeby tej działalności, z wyjątkiem przekazywania do krajów trzecich krajowych lub zagranicznych środków płatniczych na pokrycie kosztów działalności polegającej na bezpośrednim świadczeniu usług w wykonaniu zawartej umowy lub promocji i reklamie działalności gospodarczej prowadzonej przez rezydenta w kraju,

2) zbywanie w kraju przez nierezydentów z krajów trzecich, a także przez organizacje międzynarodowe, do których nie należy Rzeczpospolita Polska, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów:

a) papierów wartościowych dłużnych o terminie wykupu krótszym niż rok, z wyjątkiem nabytych w kraju,

b) wierzytelności i innych praw, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, z wyjątkiem nabytych w kraju lub powstałych w obrocie z rezydentami w zakresie niewymagającym zezwolenia dewizowego,

3) nabywanie przez rezydentów, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów:

a) udziałów i akcji w spółkach mających siedzibę w krajach trzecich, a także obejmowanie udziałów i akcji w takich spółkach,

b) jednostek uczestnictwa w funduszach zbiorowego inwestowania mających siedzibę w krajach trzecich,

c) papierów wartościowych dłużnych wyemitowanych bądź wystawionych przez nierezydentów z krajów trzecich,

d) wartości dewizowych zbywanych przez nierezydentów z krajów trzecich, w zamian za inne wartości dewizowe lub krajowe środki płatnicze,

e) wierzytelności i innych praw, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, zbywanych przez nierezydentów z krajów trzecich,

4) zbywanie przez rezydentów, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów, w krajach trzecich:

a) papierów wartościowych dłużnych o terminie wykupu krótszym niż rok, z wyjątkiem nabytych w tych krajach na podstawie zezwolenia dewizowego,

b) wierzytelności i innych praw, których wykonywanie następuje poprzez dokonywanie rozliczeń pieniężnych, z wyjątkiem nabytych w tych krajach na podstawie zezwolenia dewizowego lub powstałych w obrocie z nierezydentami z krajów trzecich w zakresie niewymagającym zezwolenia dewizowego,

5) otwieranie przez rezydentów, zarówno bezpośrednio, jak i za pośrednictwem innych podmiotów, rachunków w bankach i oddziałach banków, mających siedzibę w krajach trzecich, z wyjątkiem ich otwierania w czasie pobytu w tych krajach, a także w związku z działalnością określoną w pkt 1, z zastrzeżeniem nieutrzymywania takich rachunków dłużej niż 2 miesiące od zakończenia pobytu lub działalności,

6) dokonywanie przez rezydentów i nierezydentów z krajów trzecich rozliczeń pieniężnych w wykonaniu czynności określonych w pkt 2 i 3-5, z wyłączeniem czynności, których dokonywanie nie wymaga zezwolenia dewizowego,

Obowiązkami tymi są:

1) zgłaszanie przez rezydentów i nierezydentów przekraczających granicę państwową, w formie pisemnej, organom celnym lub organom Straży Granicznej, przywóz do kraju oraz wywóz za granicę złota dewizowego lub platyny dewizowej, bez względu na ilość, a także krajowych lub zagranicznych środków płatniczych, jeżeli ich wartość przekracza łącznie równowartość 10.000 euro,

2) dokonywanie przez rezydentów i nierezydentów przekazów pieniężnych za granicę oraz rozliczeń w kraju związanych z obrotem dewizowym za pośrednictwem uprawnionych banków, jeżeli kwota przekazu lub rozliczenia przekracza równowartość 15.000 euro (poza przypadkami w których stroną rozliczenia jest uprawniony bank).

Indywidualne zezwolenie dewizowe jest wymagane na odstąpienie od ograniczeń lub obowiązków, o których mowa wyżej, w zakresie których nie udzielono ogólnych zezwoleń dewizowych albo udzielono takie zezwolenie, ale na innych warunkach niż te, na których ma nastąpić odstąpienie.

Sprawy związane z udzielaniem indywidualnych zezwoleń dewizowych są rozstrzygane przez Prezesa NBP w drodze decyzji administracyjnych. Prezes Narodowego Banku Polskiego może upoważnić do załatwiania ww. spraw wyłącznie dyrektora departamentu Centrali Narodowego Banku Polskiego.

Kiedy powinieneś załatwić sprawę

W dowolnym momencie

Gdzie załatwisz sprawę

Narodowy Bank Polski ul. Świętokrzyska 11/21, 00-919 Warszawa

Co zrobić krok po kroku

  1. Złożenie wniosku wraz z załącznikami o wydanie indywidualnego zezwolenia dewizowego

Wnioski w sprawach dotyczących indywidualnych zezwoleń dewizowych można składać bezpośrednio bądź przesyłać na adres: Narodowy Bank Polski Departament Operacji Krajowych ul. Świętokrzyska 11/21, 00-919 Warszawa.

Dokumenty

Dokument możesz złożyć jako:
Oryginał
Informacja dodatkowa
Wniosek powinien zawierać: - wskazanie strony, od której pochodzi, - jej adres, - żądanie wraz z jego uzasadnieniem oraz - określać wnioskowany termin ważności zezwolenia, - numer REGON, - numer Krajowego Rejestru Sądowego, - numer PESEL - w przypadku osób fizycznych. Jeżeli wnioskodawcą jest przedsiębiorca, wniosek powinien być podpisany przez osobę upoważnioną do składania oświadczeń w imieniu tego przedsiębiorcy (z podaniem imienia i nazwiska tej osoby oraz pełnionej funkcji), a w przypadku, gdy wniosek jest składany za pośrednictwem pełnomocnika lub prokurenta, powinno zostać udokumentowane jego uprawnienie do składania oświadczeń w imieniu tego przedsiębiorcy. Jeżeli wnioskodawcą jest osoba fizyczna – nie prowadząca działalności gospodarczej, a wniosek jest składany za pośrednictwem pełnomocnika, stosowne pełnomocnictwo powinno zostać dołączone do wniosku.
Dokument możesz złożyć jako:
Oryginał

  • W przypadku, gdy wniosek jest składany za pośrednictwem pełnomocnika lub prokurenta, powinno zostać udokumentowane jego uprawnienie do składania oświadczeń w imieniu tego przedsiębiorcy.
  • Jeżeli wnioskodawcą jest osoba fizyczna – nie prowadząca działalności gospodarczej, a wniosek jest składany za pośrednictwem pełnomocnika, stosowne pełnomocnictwo powinno zostać dołączone do wniosku.
  • Za złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa, prokury należy wnieść opłatę w wysokości 17,00 zł oraz dołączyć dowód jej wniesienia.
  • Załącznikami do wniosku mogą być również dokumenty uzasadniające żądanie strony.
  1. Weryfikacja wniosku

1. Formalne sprawdzenie wniosku:

Sprawdzenie, czy wniosek zawiera wszelkie elementy niezbędne do jego rozpatrzenia i posiada wszystkie niezbędne załączniki.

W przypadku stwierdzenia braków formalnych NBP wzywa do ich uzupełnienia. Wnioskodawca ma 7 dni na uzupełnienie tych braków, licząc od dnia otrzymania wezwania.

W przypadku kiedy wnioskodawca nie usunie braków w terminie 7 dni, wniosek pozostaje bez rozpoznania. Wnioskodawca może wnieść o zawieszenie postępowania, gdy termin 7 dni jest niewystarczający by uzupełnić braki.

W sytuacji, gdy wnioskodawca nie wpłacił należności tytułem opłaty skarbowej organ prowadzący postępowanie wyznacza termin do jej wniesienia. Termin ten nie może być krótszy niż 7 dni, a dłuższy niż 14 dni.

2. Merytoryczna ocena zmiany

NBP sprawdza, czy zachodzą przesłanki przewidziane w ustawie, a mianowicie czy w tym zakresie nie wydano zezwolenia ogólnego; czy nie zagraża to interesowi publicznemu lub międzynarodowym zobowiązaniom wiążącym Rzeczpospolitą Polską.

  1. Wydanie indywidualnego zezwolenie dewizowego

Sprawy związane z udzielaniem indywidualnych zezwoleń dewizowych są rozstrzygane przez Prezesa NBP albo przez upoważnionych dyrektorów departamentów Centrali Narodowego Banku Polskiego w drodze decyzji administracyjnych.

Indywidualne zezwolenie dewizowe jest wymagane na odstąpienie od ograniczenia lub obowiązku, o których mowa w art. 5 ustawy Prawo dewizowe, w zakresie których nie udzielono ogólnego zezwolenia dewizowego albo udzielono takiego zezwolenia, ale na innych warunkach niż te, na których ma nastąpić odstąpienie.

Z zezwolenia, udzielonego na zawarcie umowy lub dokonanie rozliczenia, mogą korzystać wszystkie strony tej umowy lub rozliczenia. Jednak udzielone spółce zezwolenie dewizowe nie przechodzi na spółkę przejmującą lub spółkę nowo zawiązaną, gdy spółka, która otrzymała zezwolenie, została przejęta przez inną spółkę lub wraz z inną spółką albo spółkami zawiąże nową spółkę.

Dokumenty

Dokument otrzymasz jako:
Oryginał

Termin

Twoja sprawa zostanie załatwiona w ciągu miesiąca. W szczególnych przypadkach, termin ten może się wydłużyć do dwóch miesięcy, o czym poinformuje cię urzędnik

Ile zapłacisz

113,00 zł

Ile będziesz czekać

Nie dłużej niż miesiąc. Termin może się wydłużyć do 2 miesięcy (dostaniesz o tym informację).

Jak możesz się odwołać

Od decyzji Prezesa Narodowego Banku Polskiego wydanych w sprawach, o których mowa w ust. 2, stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego, w związku z powyższym strona niezadowolona z decyzji może zwrócić się do tego organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Po wyczerpaniu wyżej wymienionego trybu, stronie, na podstawie art. 50 § 1, art. 52 § 1 i 2 oraz art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, służy skarga na decyzję Prezesa Narodowego Banku Polskiego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, którą wnosi się za pośrednictwem Prezesa Narodowego Banku Polskiego w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Czy ta strona była przydatna?