Rzeczoznawca majątkowy w zakresie szacowania nieruchomości – świadczenie usług transgranicznych w Polsce

Jesteś rzeczoznawcą majątkowym z kraju Unii Europejskiej? Chcesz okazjonalnie i tymczasowo wyceniać wartość nieruchomości jako rzeczoznawca majątkowy w Polsce? Możesz to robić na terytorium Polski w ramach świadczenia usług transgranicznych. Dowiedz się, co musisz zrobić aby je świadczyć.

Jak załatwić sprawę

Co powinieneś wiedzieć i kto może skorzystać z usługi

1. Usługodawca, czyli obywatel polski lub obywatel innego niż Rzeczypospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który posiada kwalifikacje zawodowe do wykonywania zawodu rzeczoznawcy majątkowego w zakresie szacowania nieruchomości ma prawo świadczyć usługi transgraniczne na obszarze innego państwa członkowskiego (w tym przypadku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) w zakresie tego samego zawodu.

2. Ponadto świadczyć usługi transgraniczne mogą:

• członkowie rodzin obywateli polskich lub obywateli państw członkowskich określonych powyżej w punkcie 1;
• obywatele państw trzecich posiadający status rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
• cudzoziemcy posiadający status uchodźcy lub objęci ochroną uzupełniającą;
• cudzoziemcy przybywający na terytorium RP lub przebywający na tym terytorium w celu połączenia się z rodziną, będący członkami rodziny cudzoziemca zamieszkującego na terytorium RP w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem mu ochrony uzupełniającej;
• obywatele państw trzecich, którzy ubiegają się o przyjęcie na terytorium RP w celu podjęcia pracy w zawodzie wymagającym wysokich kwalifikacji;
• obywatele państw trzecich, którzy zostali przyjęci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celach innych niż wykonywanie pracy zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym, mający prawo do wykonywania pracy oraz posiadający dokument pobytowy zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1030/2002 oraz obywatel państwa trzeciego, przyjęty na terytorium RP w celu wykonywania pracy zgodnie z prawem Unii Europejskiej lub prawem krajowym;
• obywatele państw trzecich posiadający zezwolenie na pobyt czasowy w celu prowadzenia badań naukowych.

3. Przez świadczenie usług transgranicznych należy rozumieć tymczasowe i okazjonalne wykonywanie zawodu regulowanego. 

4. Przed rozpoczęciem świadczenia usług transgranicznych po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, usługodawca przedkłada oświadczenie o zamiarze świadczenia danej usługi transgranicznej, które zawiera informacje o posiadanej polisie ubezpieczeniowej lub innych środkach indywidualnego lub zbiorowego ubezpieczenia w związku z wykonywaniem danego zawodu, obowiązujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Oświadczenie o zamiarze świadczenia usług transgranicznych  jest składane w każdym roku, w którym usługodawca zamierza świadczyć usługi transgraniczne.

5. Usługę transgraniczną w zawodzie regulowanym może świadczyć usługodawca, który posiada kwalifikacje zawodowe do wykonywania danego zawodu w państwie usługodawcy, jeżeli zawód:

1)        jest regulowany w państwie usługodawcy albo

2)        nie jest regulowany w państwie usługodawcy, a usługodawca:

           a) wykonywał ten zawód w co najmniej jednym państwie członkowskim przez co najmniej rok w okresie ostatnich dziesięciu lat albo

           b) ukończył kształcenie regulowane.

6. Zgodnie z art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, przez szacowanie nieruchomości należy rozumieć czynności związane z określaniem wartości nieruchomości (a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością).

7. Wnioskodawca ubiegający się o uznanie kwalifikacji zawodowych do wykonywania zawodu regulowanego powinien posiadać znajomość języka polskiego, niezbędną do wykonywania zawodu regulowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

8. Jeżeli osoba zamierzająca świadczyć usługi transgraniczne nie ma miejsca zamieszkania lub zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej lub innym państwie członkowskim Unii Europejskiej i nie ustanowiła ona pełnomocnika do prowadzenia sprawy, zamieszkałego w Rzeczypospolitej Polskiej i nie działa za pośrednictwem konsula Rzeczypospolitej Polskiej, to jest ona obowiązana wskazać w Rzeczypospolitej Polskiej pełnomocnika do doręczeń (z wyjątkiem sytuacji, gdy doręczenie następuje za pomocą środków komunikacji elektronicznej). W razie niewskazania pełnomocnika do doręczeń, przeznaczone dla tej strony (wnioskodawcy) pisma pozostawia się w aktach sprawy ze skutkiem doręczenia. Stronę należy o tym pouczyć przy pierwszym doręczeniu. Strona powinna być również pouczona o możliwości złożenia odpowiedzi na pismo wszczynające postępowanie i wyjaśnień na piśmie oraz o tym, kto może być ustanowiony pełnomocnikiem.

Kiedy powinieneś załatwić sprawę

Oświadczenie należy złożyć przed rozpoczęciem, po raz pierwszy, świadczenia usług na terytorium Polski. Ponadto oświadczenie powinno składać się w każdym kolejnym roku, w którym zamierza się świadczyć usługi transgraniczne w Polsce (oczywiście również przed ich rozpoczęciem).

Gdzie załatwisz sprawę

Ministerstwo Rozwoju i Technologii pl. Trzech Krzyży 3/5, 00-507 Warszawa

Co zrobić krok po kroku

1. Złożenie Ministrowi Rozwoju i Technologii oświadczenia o zamiarze świadczenia usługi transgranicznej na terytorium Polski

Wnioskodawca składa do ministra właściwego do spraw rozwoju oświadczenie o zamiarze świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usług w zawodzie rzeczoznawcy majątkowego w zakresie szacowania nieruchomości. Oświadczenie można doręczyć osobiście, przez inną osobę, drogą pocztową albo za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Dokumenty

Zgodnie z art. 33 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w przypadku świadczenia usługi po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w przypadku istotnej zmiany sytuacji potwierdzonej dokumentami, Minister może wymagać dołączenia do oświadczenia następujących dokumentów:

1) dokumentu potwierdzającego obywatelstwo usługodawcy;

2) zaświadczenia potwierdzającego, że usługodawca wykonuje zawód zgodnie z prawem w państwie usługodawcy i nie obowiązuje go zakaz – nawet czasowy – wykonywania tego zawodu;

3) dokumentu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe usługodawcy;

4) dokumentu potwierdzającego wykonywanie przez usługodawcę zawodu regulowanego przez co najmniej rok w okresie ostatnich dziesięciu lat – w przypadku zawodu, który nie jest regulowany w państwie usługodawcy. Nie ma konieczności dołączania przedmiotowego dokumentu, jeżeli przedstawi się dokument potwierdzający ukończenie kształcenia regulowanego.

5) Zaświadczenia o braku zawieszenia prawa wykonywania działalności lub oświadczenie o niekaralności – jeżeli jest wymagane od obywateli polskich zamierzających wykonywać zawód regulowany związany z bezpieczeństwem publicznym, służbą zdrowia albo edukacją osób małoletnich, w tym opieką nad dziećmi i wczesną edukacją.

Dokumenty wymienione powyżej (z wyjątkiem dokumentu potwierdzającego obywatelstwo) składa się w języku polskim albo w innym języku wraz z tłumaczeniem na język polski sporządzonym przez tłumacza przysięgłego prowadzącego działalność w Rzeczypospolitej Polskiej lub w państwie członkowskim.

Termin

Oświadczenie należy złożyć przed rozpoczęciem, po raz pierwszy, świadczenia usług na terytorium Polski. Ponadto oświadczenie powinno składać się w każdym kolejnym roku, w którym zamierza się świadczyć usługi transgraniczne w Polsce (oczywiście również przed ich rozpoczęciem).

2. Weryfikacja oświadczenia o zamiarze świadczenia usług transgranicznych na terytorium Polski

1. Minister  właściwy do spraw rozwoju zawiadamia bezzwłocznie usługodawcę o otrzymaniu oświadczenia oraz dokumentów, o ile były one wymagane. Minister sprawdza, czy wnioskodawca złożył wszystkie niezbędne dokumenty konieczne dla poprawnego przeprowadzenia procedury. W przypadku braku kompletu wymaganych dokumentów, minister wzywa usługodawcę do ich uzupełnienia w terminie wskazanym w wezwaniu. Wezwanie to powinno zawierać informację o możliwości zwrócenia się przez ministra o informacje wskazane poniżej, w punkcie 2.

2. Minister właściwy do spraw rozwoju może wystąpić do właściwych do organów państwa usługodawcy o potwierdzenie, że usługodawca wykonuje zawód albo działalność zgodnie z prawem i z dołożeniem należytej staranności oraz, że nie zostały na niego nałożone kary dyscyplinarne lub nie został skazany prawomocnym wyrokiem sądu w związku z wykonywaniem zawodu albo działalności.

3. Jeżeli oświadczenie zostało wypełnione poprawnie, a ewentualne załączniki nie budzą zastrzeżeń, to organ przyjmuje złożone oświadczenie. Usługodawca po złożeniu oświadczenia może wykonywać działalność w zakresie szacowania nieruchomości na terenie Rzeczypospolitej Polskiej czasowo i okazjonalnie. Należy podkreślić, iż usługodawca powinien ponownie składać oświadczenie w każdym kolejnym roku, w którym zamierza świadczyć usługi w Polsce. Minister właściwy do spraw rozwoju bezzwłocznie zawiadamia usługodawcę o otrzymaniu oświadczenia o zamiarze świadczenia usług transgranicznych.

4. Usługodawca podlega polskim przepisom, które są bezpośrednio związane z ochroną i bezpieczeństwem konsumentów oraz dotyczą sposobu wykonywania danego zawodu regulowanego. Państwo przyjmujące zwalnia usługodawców z wymogów dotyczących uzyskania zezwolenia, rejestracji albo członkostwa w organizacji lub instytucji zawodowej, jednakże może wprowadzić uproszczoną tymczasową rejestrację lub członkostwo w organizacji, czy instytucji zawodowej (nie może to jednak powodować dodatkowych kosztów, opóźnień lub utrudnień w świadczeniu usługi).

Dokumenty

Termin

Bez zbędnej zwłoki.

Ile zapłacisz

Usługa jest bezpłatna. Dodatkowe opłaty możesz ponieść, tylko w przypadku realizacji tej usługi przez pełnomocnika (informacje na temat pełnomocnictwa).

Ile będziesz czekać

Bez zbędnej zwłoki.

Warto wiedzieć

Ubezpieczenia społeczne dla osób świadczących usługi trangraniczne

1. Usługodawca zobowiązany jest poinformować Zakład Ubezpieczeń Społecznych o zamiarze świadczenia usługi transgranicznej przed jej rozpoczęciem, a w nagłych przypadkach – po zakończeniu jej świadczenia (zgodnie z art. 31 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej). W praktyce, czynność ta sprowadza się do uzyskania przez usługodawcę od instytucji ubezpieczającej w swoim kraju, właściwej ze względu na swój adres zamieszkania, zaświadczenia (na formularzu A1) o podleganiu zabezpieczeniu społecznemu. Uzyskane zaświadczenie należy okazać w razie konieczności pracownikowi ZUS, np. w trakcie przeprowadzania czynności kontrolnych.

2. Usługodawcy świadczący usługi na rynku wewnętrznym UE, są zobowiązani płacić składki na ubezpieczenia społeczne każdorazowo w tym państwie członkowskim, w którym prowadzą „istotną działalność” gospodarczą. Usługodawca nie ma więc obowiązku rejestracji swojej działalności w polskim systemie ubezpieczeń społecznych.

Jakim tytułem można się posługiwać

W trakcie świadczenia usługi transgranicznej w zawodzie rzeczoznawcy majątkowego usługodawca posługuje się tytułem ustalonym dla danego zawodu albo danej działalności w państwie usługodawcy. Tytuł podaje się w oryginalnym brzmieniu, w sposób uniemożliwiający pomylenie go z tytułem ustalonym dla tego zawodu albo tej działalności w Rzeczypospolitej Polskiej. W przypadku braku takiego tytułu w państwie usługodawcy, podaje się informacje o kwalifikacjach zawodowych usługodawcy oraz o nazwie i siedzibie uprawnionej instytucji w oryginalnym brzmieniu. Właściwy organ może wymagać, aby usługodawca przekazał usługobiorcy informacje o tym tytule, a w przypadku gdy taki tytuł nie istnieje – informacje o posiadanych formalnych kwalifikacjach i nazwie państwa członkowskiego, w którym zostały uzyskane, oraz:

        1) jeżeli usługodawca jest wpisany do rejestru przedsiębiorców albo innego rejestru – wskazanie tego rejestru, numeru usługodawcy w rejestrze albo innych zawartych w nim danych pozwalających na identyfikację usługodawcy;

        2) jeżeli w państwie usługodawcy jest wymagane pozwolenie na wykonywanie danego zawodu albo działalności – nazwę i siedzibę organu, który je wydał;

        3) nazwę organizacji zawodowej lub innej instytucji, w której usługodawca jest zarejestrowany;

        4) jeżeli usługodawca wykonuje zawód albo działalność podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w przepisach o podatku od towarów i usług;

        5) szczegółowe dane dotyczące polisy ubezpieczeniowej lub innych środków indywidualnego albo zbiorowego ubezpieczenia w związku z wykonywaniem danego zawodu albo działalności.